Πώς μπορεί να δημιουργηθεί κάτι από το τίποτα;
...Αυτό μπορούμε να το πούμε με δυο λόγια, παρ΄όλο που χρειάστηκε πολύ καιρό για να γίνει. Ακούγεται απλό, αλλά είναι πραγματικό μυστήριο. Πώς μπορεί να γεννηθεί κάτι από το τίποτα; Από τι προέκυψε η πρώτη σπίθα ζωής στη γη; Αφού καθετί νέο μπορεί να γεννηθεί μόνο από κάτι που ήδη προϋπάρχει.
Στη λεγόμενη Μεγάλη Έκρηξη τίποτα δεν εξερράγη, γιατί δεν υπήρχε καν ο χώρος για τον ήχο. Η Μεγάλη Έκρηξη δεν μπορεί να είναι ένα γεγονός , γιατί δεν υπήρχε ακόμη ο χρόνος. Δεν μπορεί να υπάρξει έτσι χρονική στιγμή της γένεσης του κόσμου. Η ίδια η Μεγάλη Έκρηξη έγινε πριν από το χρόνο. Εμείς, κοιτάζοντας πίσω στο παρελθόν, φτάνουμε μόνο μέχρι την απερίγραπτα σύντομη στιγμή μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Ένα κλάσμα του δευτερολέπτου μετά τη Μεγάλη Έκρηξη αρχίζουν να υπάρχουν ο χρόνος και ο χώρος. η ίδια η Μεγάλη Έκρηξη παραμένει ένα αίνιγμα. Στεκόμαστε έτσι το ίδιο αμήχανοι όπως στην αρχή και ρωτάμε: Από τι προέκυψε η Μεγάλη έκρηξη; Γιατί υπάρχει ο κόσμος;
Εδώ μια απάντηση μόνο μου μένει να δώσω. Δεν μπορώ να την αποδείξω, αλλά μπορώ να την πιστεύω βαθιά: στην αρχή δεν υπήρχε τίποτα. Στην αρχή υπήρχε μόνο ο Θεός. Γιατί ο ίδιος ο Θεός είναι η αρχή, αυτός που πάντα ήταν, πάντα είναι και πάντα θα είναι. Ο Θεός υπήρχε πριν από το χρόνο, το χώρο, πριν από όλα. Από το τίποτα ο Θεός έκανε να γεννηθεί κάτι θαυμαστό: το σύμπαν, τα αστέρια και οι πλανήτες, η γη και η ζωή επάνω σε αυτήν. Αυτό κράτησε πολύ καιρό. Αν το μετρούσαμε με τα ρολόγια μας θα ήταν δισεκατομμύρια χρόνια. Η Βίβλος σε μια υπέροχη ιστορία της γράφει για μια αρχή που έγινε μέσα σε εφτά ημέρες, γράφει για τη δημιουργία του Θεού.
Και εγώ πιστεύω ότι εσύ κι εγώ υπάρχουμε επειδή το θέλει ο Θεός, γιατί ο Θεός λέει "ναι" σε κάθε άνθρωπο στο δικό του και στο δικό μας κόσμο, γιατί η δημιουργία του Θεού συνεχίζεται κάθε μέρα και γιατί ο Θεός πορεύεται μαζί με εμας. Ο κόσμος δημιουργήθηκε για χάρη μου, λέει σε μια ιστορία, και αυτή η φράση μου δίνει δύναμη. Αλλά στην ίδια ιστορία υπάρχει και η φράση: Είμαι χώμα και στάχτη. Αυτή η αλήθεια μου δείχνει τα όριά μου...
Ραϊνερ Ομπερτιτ, "Από που καταγόμαστε; Από που προέρχεται ο κόσμος;"
Στη λεγόμενη Μεγάλη Έκρηξη τίποτα δεν εξερράγη, γιατί δεν υπήρχε καν ο χώρος για τον ήχο. Η Μεγάλη Έκρηξη δεν μπορεί να είναι ένα γεγονός , γιατί δεν υπήρχε ακόμη ο χρόνος. Δεν μπορεί να υπάρξει έτσι χρονική στιγμή της γένεσης του κόσμου. Η ίδια η Μεγάλη Έκρηξη έγινε πριν από το χρόνο. Εμείς, κοιτάζοντας πίσω στο παρελθόν, φτάνουμε μόνο μέχρι την απερίγραπτα σύντομη στιγμή μετά τη Μεγάλη Έκρηξη. Ένα κλάσμα του δευτερολέπτου μετά τη Μεγάλη Έκρηξη αρχίζουν να υπάρχουν ο χρόνος και ο χώρος. η ίδια η Μεγάλη Έκρηξη παραμένει ένα αίνιγμα. Στεκόμαστε έτσι το ίδιο αμήχανοι όπως στην αρχή και ρωτάμε: Από τι προέκυψε η Μεγάλη έκρηξη; Γιατί υπάρχει ο κόσμος;
Εδώ μια απάντηση μόνο μου μένει να δώσω. Δεν μπορώ να την αποδείξω, αλλά μπορώ να την πιστεύω βαθιά: στην αρχή δεν υπήρχε τίποτα. Στην αρχή υπήρχε μόνο ο Θεός. Γιατί ο ίδιος ο Θεός είναι η αρχή, αυτός που πάντα ήταν, πάντα είναι και πάντα θα είναι. Ο Θεός υπήρχε πριν από το χρόνο, το χώρο, πριν από όλα. Από το τίποτα ο Θεός έκανε να γεννηθεί κάτι θαυμαστό: το σύμπαν, τα αστέρια και οι πλανήτες, η γη και η ζωή επάνω σε αυτήν. Αυτό κράτησε πολύ καιρό. Αν το μετρούσαμε με τα ρολόγια μας θα ήταν δισεκατομμύρια χρόνια. Η Βίβλος σε μια υπέροχη ιστορία της γράφει για μια αρχή που έγινε μέσα σε εφτά ημέρες, γράφει για τη δημιουργία του Θεού.
Και εγώ πιστεύω ότι εσύ κι εγώ υπάρχουμε επειδή το θέλει ο Θεός, γιατί ο Θεός λέει "ναι" σε κάθε άνθρωπο στο δικό του και στο δικό μας κόσμο, γιατί η δημιουργία του Θεού συνεχίζεται κάθε μέρα και γιατί ο Θεός πορεύεται μαζί με εμας. Ο κόσμος δημιουργήθηκε για χάρη μου, λέει σε μια ιστορία, και αυτή η φράση μου δίνει δύναμη. Αλλά στην ίδια ιστορία υπάρχει και η φράση: Είμαι χώμα και στάχτη. Αυτή η αλήθεια μου δείχνει τα όριά μου...
Ραϊνερ Ομπερτιτ, "Από που καταγόμαστε; Από που προέρχεται ο κόσμος;"
